Afhankelijkheidsrelatie: té veel aandacht en zorg voor een ander.
Een afhankelijkheidsrelatie kan binnen verschillende relationele sferen voorkomen: Dus niet alleen binnen liefdesrelaties.
Ook in de zorg voor een kind, of een ouder, een buurvrouw of een vriend kan er sprake zijn van een afhankelijkheidsrelatie of codependentie.
Hoe herken je Afhankelijkheidsrelatie/codependentie:
- Je past je makkelijk aan, aan de ander. Je voelt ook goed
wat de ander nodig heeft. Je gaat voorbij aan wat je zelf
nodig hebt. Je gaat voorbij aan je grenzen. - Verlangens van de ander gaan voor jouw verlangens. Je
richt je totaal op de ander. Je leest de ander. En
vervreemd van jezelf. - Je hebt erkenning en waardering van de ander nodig om
jezelf goed te voelen. Je voelt je onzeker als je dat niet
krijgt. - Jouw waardering voor jezelf is afhankelijk van de ander.
Je wordt emotioneel steeds afhankelijker. Je raakt jezelf
kwijt. - Bang om een ander teleur te stellen. Je ontwikkelt please-gedrag en vermijdt bijna altijd conflicten.
In relaties zorgt dit uiteindelijk bijna altijd voor problemen.
Als jij je hier in herkent is het goed van je dat je de stap hebt genomen om jezelf in te lezen over afhankelijkheidsrelaties. Je bent erbij gebaat om de negatieve cyclus te verbreken maar weet nog niet precies hoe dat in zijn werking gaat.
Je hebt iets te leren. Je vraagt je af:
Waarom heb ik een afhankelijkheidsrelatie en wat kan ik eraan doen?
Waarom: tijdelijk voordeel.
Als je je met de ander bezig houdt, hoef je je niet met je eigen gedrag en
gevoelens bezig te houden. Een mooie afleiding die uiteindelijk niet werkt.
Je ontleent je eigenwaarde aan zorgen voor een ander, je hebt de ander
nodig om weg te gaan bij jezelf. Paradoxaal niet?
Waar komt een afhankelijkheidsrelatie vandaan:
Wat zit erachter een afhankelijkheidsrelatie en waar komt het vandaan?
Waarom ben je zo met de ander bezig, dat je jezelf helemaal vergeet?
Het komt voort uit overlevingsgevoel. Je hebt het ‘nodig’ voor de ander te zorgen. Hierdoor voel je je beter. Het heeft een doel, je drukt vervelende
gevoelens weg door je aandacht op een ander te richten. Het geeft je ook het goede gevoel, dat je ertoe doet. Dit gevoel is dan ook verslavend, je kunt er niet meer buiten. De ander heeft je nodig. Je maakt jouw leven, jouw stemming afhankelijk van de ander. Je past je aan en zo probeer je de regie (controle) in handen te houden.
De ander maakt zich ook afhankelijk van jou, en zo ben je samen één,
en allebei niet zelfstandig. Allebei niet in staat een eigen zelfstandig leven
op te pakken. Je belet dus ook de ander een kans te geven om fouten te
maken, want die los jij snel op. Het mes snijdt aan meerdere kanten.
Relatieverslaafd of Liefdesverslaafd?
Je bent afhankelijk geworden van de ander. Dat voelt niet goed. En toch wil je niets anders. Als de ander bij je is, voelt het heel erg goed. Dan ben je helemaal rustig. Als je met jezelf bent, mis je de ander. Is de ander té belangrijk in jouw leven? Ben je afhankelijk van de liefde? Ben je voortdurend bang dat de ander je in de steek laat?
Of ben je juist bang dat de ander zich aan je gaat binden en dat er bij jou twijfel ontstaat? Maak jij het liever uit, dan dat je de kans loopt dat de ander het uitmaakt? Je zit in een bodemloze put. Hoe kom je hieruit? Je weet dat je het niet wilt, maar steekt liever je kop in het zand.
Hoe nu verder als je in een afhankelijkheidsrelatie zit?
Als je weet wat er aan de hand is, sta je in de juiste richting.
De weg lijkt complex. Dat klopt ook. Je zult zelf aan de slag moeten. En op koers moeten blijven. Het is van belang om los te komen uit het complexe web. Inzicht helpt hierbij.
Ook het opbouwen van je zelfbeeld en je zelfvertrouwen is nodig en
een proces waarin jij belangrijk bent. Dat kost doorzettingsvermogen. Dat kán je. Misschien lukt het niet meteen, maar iedere stap op je eigen weg, is er één voor jezelf. De moeite waard, toch?
Ben je nieuwsgierig geworden, maak een afspraak om kennis te maken
met een andere manier van tegen je leven aankijken, én die misschien wel beter bij jou past.
